Friday, November 26, 2010

कविता रसग्रहण**

माझी मुलगी जागोजागी भेटत असते माझी मुलगी कोणाच्याही मुलीत दिसते माझी मुलगी हळूहळू मग चालतात हे वादळवारे झोक्यावरती जेव्हा बसते माझी मुलगी कर्जाचा हा डोंगर थोडा हलण्यासाठी मुलासारखे राब असते माझी मुलगी तिला न रुचते नटणे-बिटणे तरी नेहमी परीसारखी सुंदर दिसते माझी मुलगी गळ्यात माझ्या घास उतरण्या नाही म्हणतो अवती-भोवती जेव्हा नसते माझी मुलगी चित्र काढते,पोळ्या करते,गाणे गाते दु:खालाही खुशाल पिसते माझी मुलगी घरी यायला मला जरासा उशीर होतो आईसोबत जागत बसते माझी मुलगी तिला लागली गझलेची या खोड आगळी रात्री माझ्या कुशीत घुसते माझी मुलगी आठवते मज माझी आई अशीच होती जेव्हा माझ डोळे पुसते माझी मुलगी तिला न्यायला राजकुमार उशिरा ये तू अजुनी मजला अल्लड दिसते माझी मुलगी -प्रदीप निफाडकर (पुणे) (संदर्भ:विवेक) अरे आपला friend 'गणेशा' कुठेय?मागे त्याने त्याची एक छान अशीच 'माझी मुलगी' या आशयाची कविता लिहली होती.तेव्हा मला ही कविता खूप आठवली होती,आज लिहते. अत्यंत साध्या आणि सोप्या या कवितेतून एक सामान्य आणि मध्यम वर्गीय पित्याची आपल्या पिल्लूबद्द्लचे प्रेम आणि माया व्यक्त झालेले दिसते.पिता-मुलगी हे नाते अनमोल बंधाचे असते. काय लिहू अजून या कवितेबद्द्ल...सर्वच 'पिता-मुलगी'यांना लाख लाख सलाम या कवितेतून.

No comments: