मृत्यु

येतोस तु ये
रात्रीच्या काळोखाला
दिसाचा उजेडाला
कशा कशाचे
बंधन नाही तुला
येतोस तु ये

येतोस तु ये
आसुसले मी तुझ्या मिठीला
नजर दे ना माझ्या नजरेला
कोणा कोणाचे
देणे नाही तुला
येतोस तु ये

येतोस तु ये
वाटेत तु येशीलच भेटायला
पण गोंजारशील की ओढणार मला
ह्याची-त्याची
पर्वा नाही तुला
येतोस तु ये

येतोस तु ये
राहु नकोस रेंगाळलेला
सलाम तेवढा करु दे या जीवनाला
इकडे-तिकडे
पाहण्याची गरज नाही तुला
येतोस तु ये

हं हं हं
येतोस तु ये
मला मुक्त करायला ये............
भक्त्ती.

निघाले मी निघाले

निघाले मी निघाले

बरसणा~या माझ्यासह काव्य सरी
मंजूळ गाणे माझ्या खोल अंतरी
आशेच्या पंखाने घेईन उंच भरारी
नाजुक सुंदर अशी मी भावपरी
माय मराठीचा आशीर्वाद माझ्या पदरी

निघाले मी निघाले


कवितांचे ममतेने मी कौतुक करी
मोहक वाटेवर सुख येई माझ्या दारी
चुकलं एखाद लेकरु मायाने मी गोंजरी
गोड गोड माझ्याबरोबर अनेक फुले हसरी
असंख्य स्वप्ने मनी मी ता~यांना हाती धरी

निघाले मी निघाले



दूर कधी वाजे बासरी होते मी बावरी
टाळ्यांच्या आवाजाने मज मौज वाटे भारी
विठुराईच्या भक्त्तांच्या अभंगाने अवतरते येथे पंढरी
कोणी शांत शांत कोणी पाखरे चिवचिवणारी
आनंदाच्या विहारणा~या माझ्यासह लहरी

निघाले मी निघाले

-भक्त्ती